Trematocara variabile

Tekst: Edin Mehmedbegovic

Algemeen
Trematocara variabile Poll, 1952, behoort tot de Trematocarini, een familie kleine tot middelgrote muilbroeders. De Trematocarini worden gekenmerkt door de sensoren welke zich rond de muil van het dier bevinden. Met behulp van deze sensoren kunnen de Trematocarini kleine schaaldiertjes en ongewervelden in de zandbodem vinden. Zodra deze opgespoord zijn, blijven de vissen stil zwemmen boven de prooi totdat ze snel hun kop in het zand steken en hun prooi verschalken. Aangenomen wordt dat Trematocara variabile een semi-diepwater vis is. Diverse duikers beschrijven dat de Trematocarini zich overdag in de diepere wateren van het Tanganyika meer bevinden en in de nachtelijke uren ondiep water opzoeken. 

In een aquarium kleuren de visjes prachtig onder wit licht, het is daarbij aan te raden voldoende schaduw te creëren waar de dieren zich naar terug kunnen trekken. De vissen kunnen gevoerd worden met een mix van diepvries voer (artemia, cyclops, bosmiden) en fijn zinkend granulaat. Een zandbodem is noodzakelijk, daar T. variabile regelmatig voedsel zal zoeken op en in (!) de bodem.

Kweek
T. variabile is een muilbroeder, waarvan het vrouwtje gedurende 4-5 weken relatief grote, goudgele eieren vasthoudt. Mannetjes krijgen gedurende de paarperiode donkere horizontale strepen over het lijf. De mannetjes creëren kuilen van een doorsnee van ongeveer 10 centimeter en proberen met uiterlijk vertoon vrouwtjes te verleiden de kuil binnen te gaan. Andere mannetjes worden gedurende de paarperiode niet getolereerd in de buurt van de kuil. Zoals bij veel muilbroeders, zijn de eerste nesten vaak minder succesvol. De jongen kunnen op een dieet van Artemia-naupliën en fijn stofvoer worden grootgebracht. Het is raadzaam jongbroed apart onder te brengen, bijvoorbeeld in een drijvend kweekbakje.

Bijzonderheden
Trematocara variabile staat te boek als een zeldzaam en gevoelig visje. Dat is deels waar. T. variabilebehoeft geen al te drukke medebewoners en is gevoelig voor agressie van andere soorten. Combineren met nachtbrakers als alen en meervallen wordt ook niet aangeraden. Daar staat tegenover dat T. variabile onder de juiste omstandigheden de aquariaan zal belonen met prachtige kleuren en interessant gedrag. Wat betreft de zeldzaamheid; diverse Duitse handelaren bieden regelmatig nakweek T. variabile aan. Aangeraden wordt de dieren bij slechts één enkele handelaar te kopen, aangezien T. variabile erg moeilijk te onderscheiden is van zijn familiegenoot T. marginatum. Het houden van twee zeer verwante soorten kan lijken tot hybriden. Correcte identificatie kan gedaan worden door de sensor poriën rond de muil te tellen of door post-mortem onderzoek.