Pseudosimochromis curvifrons

Tekst en foto’s: Alexander van Deursen 

Algemeen
Pseudosimochromis curvifrons is een vis die niet zo vaak in aquaria wordt aangetroffen. Waarschijnlijk komt dit door zijn agressieve karakter. Mits de bak groot genoeg is (ik zou minimaal 200 cm aanraden) is deze vis echter een mooie en interessante aanvulling op een tropheini-bestand, onder andere door het toch wel typische uiterlijk. De vissen zijn endemisch in het Tanganyikameer waar ze zich vooral aan de kust ophouden in rotsachtige gebieden op zo’n 2 tot 10 meter diepte. Hier zijn algen talrijk aanwezig. Op internet wordt melding gemaakt van lichtere en donkere varianten (waarbij de lichtere in het zuiden van het meer voorkomen en de donkere in het noorden), en van vissen met een groene of een blauwe gloed. Het laatste lijkt vooral een variatie te zijn die voor de dominante man geldt. Deze heeft in tegenstelling tot vrouwtjes en niet-dominante mannen een egale streeploze zilveren basiskleur. De vissen worden met verticale grijze (tot zwarte) strepen geboren. De vrouwtjes behouden deze strepen en blijven tevens kleiner dan de mannen. Zo’n 11 cm, terwijl mannen 14 cm halen. De niet-dominante mannen behouden hun strepen ook maar worden wel net zo groot als de dominante mannen. De vissen kunnen 8 tot 10 jaar oud worden.

Het meest opvallende van de vis is het stompe voorhoofd. Hij lijkt hierdoor een beetje op een snelle zeevis. Hij is in een aquarium dan ook lastig te vangen. De bek ziet er anders uit in vergelijking met bijvoorbeeld Tropheus of Petrochromis, ondanks dat het ook hoofdzakelijk een aufwuchseter is. Een bron op internet vermeldt dat de vis ook graag een worm lust wat verklaard kan worden door aanwezige conisch gevormde tandjes. In het aquarium grazen ze echter vooral en doen ze het uitstekend op een dieet van spirulinavlokken, eventueel aangevuld met garnalenmix (diepvriesvoer dat complete garnalen en o.a. doperwten bevat).

Kweek
Het paargedrag van de Pseudosimochromis dat ik zelf heb waargenomen is vergelijkbaar met dat van Tropheus. Het mannetje verdedigt een territorium waarin het vrouwtje wordt gelokt met wapperende bewegingen. Ei-afzetting gebeurt bij mij op de rotsen. Op internet wordt echter melding gemaakt van verschillende gedragingen. De vissen kunnen ook kuilen in een zandvlakte graven in de buurt van een rotspartij om vrouwtjes aan te trekken. Ook wordt er melding gemaakt van ‘sneaking behavior’ waarbij tijdens het paren een niet-dominante man snel tussenbeide komt om de eitjes te bevruchten. De eitjes zijn ongeveer een halve centimeter in doorsnede. Bij mij zijn steeds ongeveer 6-7 eieren gelegd, maar er zijn ook meldingen van wel 25 eitjes. De eitjes worden in de bek genomen en de jongen worden na ongeveer 30 dagen uitgespuugd. Ze zijn dan ongeveer 5 tot 10mm groot. Bij mij zwemmen ze al vrij snel door de bak heen en lijken niet echt onder de indruk van andere rondzwemmende vissen. De jongen zwemmen dan nog in een zwermpje maar zijn ondertussen ook al erg pittig naar elkaar. De bij mij aanwezige Altolamprologus compressiceps en Mastacembelus ellipsifer lijken de visjes niet te kunnen pakken.

Bijzonderheden
De inrichting van de bak dient vooral rotsachtig te zijn met wat zandvlaktes en veel zwemruimte. Schuilplaatsen in de rotsen zijn nodig voor de overige vissen wanneer de dominante man een nukkige bui heeft. Ook vrouwtjes met een volle bek trekken zich graag terug in rotsspleten. De dominante man kan erg agressief zijn, vooral naar soortgenoten. Naar andere bewoners wordt ook wel eens uitgehaald, maar bij mij heeft dit nooit tot serieuze problemen geleid. Het is meer even laten zien wie de baas is. Bij mij delen vier Pseudosimochromissen de bak met Tropheus en Petrochromis famula. Ze trekken zich weinig aan van (grotere) bakgenoten. Meerdere mannen van dezelfde soort worden in aquaria eigenlijk niet getolereerd. Ik had bij aanschaf van de vier (jonge wildvang) exemplaren per ongeluk twee mannen in de selectie, waarvan er een nu een wat eenzaam bestaan achter een kunstrots leeft. Deze man is echter erg groot geworden, heeft een enorme stompe kop en ziet er mooi uit met zijn verticale strepen. Bij het voeren komt deze vis tevoorschijn, maar zodra het voer op is wordt hij weer op zijn plaats gezet door de dominante man. Een van de twee zal binnenkort verwijderd moeten worden.