tekst: Rutger Jansen
Algemeen
Simochromis babaulti is een niet erg veel gehouden cichlide, die een goede 10 cm kan worden. In het meer leeft de vis in de ondiepe van de rotskust. De voeding bestaat uit aufwuchs maar planten worden ook erg gewaardeerd. In het aquarium kan het beste plantaardig voer (op spirulina basis) worden gegeven. Qua gedrag is de vis te scharen tussen de Tropheus-achtigen, de vissen zijn erg agressief onderling, ook over andere vissen wordt geprobeerd dominantie te krijgen. Er wordt aangeraden de vis niet in een kleine groep te houden. De mannen zijn erg territoriaal en hebben naar eigen mening de gehele bak in eigendom. De agressie wordt hierbij bij voorkeur losgelaten op soortgenoten, hoewel een andere groep Tropheus-achtigen voor een beetje afleiding kunnen zorgen. Het geslacht is te onderscheiden door te kijken naar de zgn ei-vlek op de aarsvin van de mannen, bij de vrouwen ontbreekt deze.
Kweek
S. babaulti is een maternale muilbroeder. De eieren worden afgezet in een door de man gecreëerde kuil in het zand, ook kan de bovenkant van een steen worden schoongemaakt en gebruikt. Een legsel bestaat uit zo’n 8 tot 15 eieren afhankelijk van het formaat van het vrouwtje. Na 4 tot 5 weken worden de jongen losgelaten en bij gevaar weer opgenomen door de vrouw. De jongen kunnen worden grootgebracht met Artemia-naupliën en fijngewreven droogvoer.
Bijzonderheden
De vis heeft een niet al te beste reputatie, dit door zijn agressie en beperkingen qua voedsel. Als eenmaal de keuze voor Tropheus-achtige is genomen wordt er meestal gekozen voor de vaak kleurrijkere (en bekendere) achterneef van deze Simochromis, de Tropheus. Toch is dit een interessante soort. Niet alleen is hij goed te houden samen met Tropheus, ook zijn er een aantal leuke andere eigenschappen:
– De vrouwen kunnen vele “gezichten” aannemen. Binnen korte tijd wordt het volledige kleuren patroon weggehaald of weer terug getoverd.
– Als een vrouwtje de kans krijgt neemt ze net zo makkelijk een territorium in.
Bij het beplanten van het aquarium moet rekening gehouden worden met dit visje. Grote velden vallisneria worden in korte tijd geminimaliseerd! Tijgerlotussen en anubiasplanten worden redelijk met rust gelaten. Ook worden door de paarplekken nogal eens wortels losgegooid.
Persoonlijke noot: Zelf heb ik niet de kans gehad deze vis in een grotere groep te houden, mijn maximum was 9 stuks waarvan 5 mannen. De dominante man neemt bij mij altijd de hele bak in, bij een kweker heb ik gezien dat bij een grotere groep (meer dan 20 stuks) de dominante man ook de helft van het aquarium als eigen had genomen. De overige mannen hadden geen territorium. Naar mijn mening waren 5 mannen een te kleine hoeveelheid om de agressie te verdelen en gaat de voorkeur uit naar een grotere groep in combinatie met andere Tropheus-achtigen.