Microdontochromis rotundiventralis

Tekst: Jordy Wedding en Edin Mehmedbegovic

Algemeen
De naam van deze soort kan wat verwarring opleveren. Eerst werd deze beschreven als Microdontochromis rotundiventralis, vervolgens ingedeeld bij de Xenotilapia’s om vervolgens, na DNA analyse waarin werd ontdekt dat het toch geen Xenotilapia is, weer terug te keren naar zijn eerste naam. Kortom voorlopig noemen wij hen Microdontochromis rotundiventralis.

Het is een apart beestje dat sporadisch wordt geïmporteerd. Dit komt, volgens handelaren, vooral omdat mensen gaan voor kleur en niet voor karakter. Er is geen vraag en dus geen aanbod. Dat is jammer, want wat M. rotundiventralis mist in kleur maakt hij meer dan goed in gedrag.

Deze tot 10 centimeter grote biparentale ‘zand’cichlide houdt zich namelijk niet alleen op de bodem op, maar zwemt ook graag in de hoger gelegen waterlagen tot zo’n 10 centimeter onder het wateroppervlak. Al zandhappend zwemmen ze de bak door op zoek naar voedsel. Wat voeding betreft zijn het ware veelvraten, van granulaat tot vlokvoer, van diepvries tot levend voer, alles wordt gretig gegeten. Fijn voer heeft een voorkeur.

Qua gedrag is M. rotundiventralis heel divers en heeft wat weg van Cyprichromis-achtigen en Xenotilapia’s. Het gedrag (en de bouw) lijkt tot op zekere hoogte ook op dat van X. spilopterus, hoewel M. rotundiventralis wezenlijk meer zand hapt. De dieren genieten van de aanwezigheid van soortgenoten, maar zodra zich koppels gevormd hebben zullen deze territoria bezetten van ongeveer 20 centimeter. De agressie gedurende deze periode is minder dan die van de X. spilopterus, maar kenmerkend voor bi-parentale zandcichliden. Ze tonen gedurende deze periode weinig agressie naar andere soorten en gaan lekker hun eigen gang. 

Kweek
Na verloop van tijd is de kans groot dat koppels eieren leggen. Dit zal vaak pas in een laat stadium, wanneer de eitjes inmiddels larfjes zijn, zichtbaar worden. M. rotundiventralis is namelijk in staat eieren ver achterin de bek vast te houden. Daarnaast eten de broedende exemplaren vaak door gedurende het vasthouden van eieren. Het jongbroed wordt na een periode van 3-5 weken losgelaten door de ouders. De jongen zijn gedurende de eerste week 6-8 mm groot, wit van kleur en hebben een kenmerkend wit kapje op hun kop. De jongen kunnen met opfokvoer en Cyclops worden grootgebracht.

Bijzonderheden
Ze kunnen in aquaria worden gehouden vanaf 160 liter, maar groter is geen enkel probleem uiteraard. Qua inrichting waarderen ze veel zand, maar enkele rotsen worden ook afgestruind en dit is ook waar ze hun territorium op baseren. Als ze zich eenmaal gesetteld hebben en zich lekker voelen zullen ze de hobbyist belonen met blauw iriserende schubben en een blauwe lijn onder de ogen. M. rotundiventralis is een prima alternatief en/of aanvulling voor Cyprichromissen en Paracyprichromissen en kan ook als een goed alternatief dienen voor andere Xenotilapia’s.