Limnochromis auritus

Limnochromis auritus is een bewoner van de grotere diepten, vaak meer dan 30 meter. Daarboven is het lichter, en omdat ze nogal schuw zijn verbergen ze zich in ondieper water meer in holen en tunnels. Het heeft dus de voorkeur de bak waarin deze vissen gehouden worden niet te sterk te verlichten. Ze graven hun gangen en holen in de modderbodems waarboven ze zich ophouden. Met zijn 17 centimeter kan er door hem in het aquarium dan ook flink wat zand van plaats veranderen. Omdat de aquariumbodem zich meestal niet leent voor het graven van tunnel, kunnen er PVC-buizen in de bodem worden geplaatst. Deze zullen snel worden uitgegraven. Ze eten alleen voedsel van dierlijke oorsprong (zeer kort darmkanaal), en dan met name ongewervelden die zich in en op de bodem ophouden.

Ad Konings meldt in “Tanganyika Cichlids in their natural habitat” dat deze vissen biparentale muilbroeders zijn, maar dat in de evolutie nog niet zo heel lang zijn. Dit gedrag zou nog niet al te lang bestaan gezien de grote nesten met kleine jongen, en de korte periode dat ze in de bek worden beschermd. De eitjes zouden in een aan één eind gesloten PVC/pijp worden gedeponeerd nadat het mannetje eerder zijn hom in de pijp heeft losgelaten. Er worden meer eitjes geproduceerd dat het vrouwtje kan bewaren, en het mannetje gaat ook eitjes in de bek nemen. Na een aantal dagen worden de uitgekomen larfjes in de bek van één van de ouders genomen. De jongen wisselen regelmatig van ouder. Na negen dagen zwemmen de jongen dan vrij, hoewel ze worden bewaakt door de ouders. Ze eten fijn levend voer, bv. artemia-naupliën.

Plaats de rotsen stevig in de bak en breng enkele PVC-pijpen in de bak met doorsnee van ca. 5 cm. Voeg dan pas het zand toe, daar deze vissen enorme zandverplaatsers zijn.